HANS VAN ASCH

 

“Ik schep er het grootste genoegen in om de dingen uit hun context te halen, te bevrijden van haar doelmatigheden, verwachtingen en functionaliteiten om ze vervolgens te transformeren naar een visuele poëtische werkelijkheid. Zie het als een heimelijk protest tegen de nuttigheid en alle maakbare intenties in de wereld of als een ouderwets idealisme om de wereld mooier te maken of een interessante manier om de tijd te stillen of misschien juist als een existentiële noodzaak om het bestaan te verdragen.”